Jan Fudala był poetą piszącym gwarą oscylującą między Podhalem a Gorcami. Jest to wynik szerszego nakładania się na siebie kultur tych dwóch sąsiadujących ze sobą grup etnicznych. Poeta w naturalny sposób łączył obie, sięgając również do stylizacji. W swojej twórczości odwoływał się do Władysława Orkana, którego nazywał "hetmanem góralskim", ale twórczość Fudali jest zupełnie inna w charakterze. "Kto się cieszy, ten nie grzeszy" to nie tylko tytuł jednej z ostatnich jego opowieści o góralskim świecie, to najpełniejsze wyrażenie jego postawy artystycznej. Twórczość "Jaśka z Gorców" kipi rubasznym góralskim humorem, jego Gorce pełne są muzyki i tańca. Poruszał jednocześnie ważkie społecznie tematy. Satyryk, wielki obrońca tradycji góralskiej, nie tylko w swych książkach, ale również na łamach prasy walczył z biurokratycznym podejściem do kultury, wykpiwał i sprzeciwiał się temu wszystkiemu, co zmierzało do jej unifikacji.