„...Malarstwo na szkle, choć wyrasta ze starożytnej kultury,
ma wciąż niewykorzystane, wspaniałe możliwości rozwoju.
To nasza prawdziwa specjalność
- żaden inny kraj nie ma takich tradycji malowania.
Chciałbym uczynić malarstwo na szkle polską sztuką narodową.
To, czego dokonał Karol Szymanowski w muzyce tworząc „Harnasie”,
ja chcę przenieść na grunt sztuk plastycznych...”
- Jan Fudala


Jaśkowe malowanki na szkle; wizerunki podhalańskich świętych, scenki zbójnickie i rodzajowe, szopki i portrety - epatują oczy widza całym bogactwem kolorów czystych, jasnych i żywych. Swobodny i nieco zdeformowany, zda się rozbuchany rysunek, potęguje jeszcze siłę ekspresji tych kruchych kompozycji. Mało tego! Całość dzieła uzupełnia jeszcze Fudala słowem, wpisując w obraz myśl, sentencję czy porzekadło ludowe. Ten osobliwy artystyczny mariaż nadaje rys szczególny całej jego twórczości.

Jakże inne są te obrazy od „ułożonych”, dostojnych, stonowanych w kolorach dzieł, jakie zobaczyć można choćby w rabczańskim Muzeum im. W. Orkana. Ale i one, właśnie dzięki tej swojej inności, znalazły miejsce w muzealnych zbiorach. Wiele z nich trafiło do krajowych i zagranicznych kolekcji prywatnych.

Jaśkowe malarstwo na szkle, a także prace wykonane innymi technikami - pastele, rysunki, akwarele, oleje, a nawet gobeliny - prezentowane były na wielu indywidualnych i zbiorowych wystawach w kraju i za granicą. (…)

Trudno o jednoznaczną ocenę twórczości „Jaśka z Gorców”. Wywołuje zwykle zdecydowane reakcje i sprzeczne opinie. Jak każda prawdziwie oryginalna twórczość. Myślę, że jednym z jej walorów jest szczególny stosunek do tradycji. Tradycja dla Jaśka to nie surowa, nadobna pani w pozłacanych ramach, ale żywa i oddana „frajerka”, z którą można się wesoło przekomarzać, a nawet pójść na artystyczną „baciarkę”.

Kazimierz Zajda, Katalog wystawy pt. „Jan FUDALA - malarstwo na szkle - pastele - akwarele - rysunek”, MDK - SOKÓŁ w  Skawinie, grudzień 1988.


Wystawy indywidualne, m.in.: Zakopane od 1978 wielokrotnie, Rabka Zdrój 1978, Katowice 1981, Bytom 1981, Ludźmierz 1981, Bukowina Tatrzańska 1981, Kraków 1982, Nowy Sącz 1982, Pau (Francja) 1983, Warszawa 1983, Chicago (USA) 1984 i 1985, St. Etienne (Francja) 1986 i 1987, Paryż (Francja) 1986, 1987 i 1988, Jelenia Góra 1988, Wałbrzych 1989, Kulmala (Finlandia) 1989 i 1995, Łomża 1989, Siegen (Niemcy) 1990, Bolesławiec 1990, Wrocław 1990, Turku, Aanekoskei, Esspo (Finlandia) 1991, Itoth (Japonia) 1994, Berlin (Niemcy) 1994, Warszawa 1996, Limanowa 1997, Mysłowice 1998, Poznań 2000, Sozopol (Bułgaria) 2001 i 2003, Wiedeń (Austria) 2002, 2003 i 2004.
Uczestnik wielu wystaw zbiorowych, zwłaszcza o tematyce sakralnej, prezentujących malarstwo na szkle rejonu Podhala, Gorców, Pienin i Orawy.
Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych i kolekcjach państwowych w kraju i za granicą, m.in. w: Muzeum im. Władysława Orkana w Rabce Zdroju, Muzeum Okręgowym w Jeleniej Górze, Muzeum Okręgowym w Toruniu, Muzeum Karykatury w Warszawie, Muzeum Śląskim w Katowicach, Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie, Domu Podhalańskim w Chicago, Domu Polskim w St. Etienne.

Malarstwo na szkle Jana Fudali - fot. Barbara Dąbrowska, Piotr Fudakowski: